غُصّـــه نخــــور!

 حتّــی اگــــــر همــه ی عـروسـک هـا

 از خـواب بیـــــدار شـونــــــــد،

 مجسمــــه هـا

 بـا صـــــدای بلنـــــد فکـــر کننــــد

 و دیـوانـگان شفـــــــا بگیـرنـــــد،

 مـن بــــاز خـودم هستـــــم

 و بــــاز...

 شیفتــــه ی تــــواَم.